niepotrzebny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɲɛpɔˈṭʃɛbnɨ], AS: [ńepoṭšebny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który nie jest potrzebny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik niepotrzebny niepotrzebna niepotrzebne niepotrzebni niepotrzebne dopełniacz niepotrzebnego niepotrzebnej niepotrzebnego niepotrzebnych celownik niepotrzebnemu niepotrzebnej niepotrzebnemu niepotrzebnym biernik niepotrzebnego niepotrzebny niepotrzebną niepotrzebne niepotrzebnych niepotrzebne narzędnik niepotrzebnym niepotrzebną niepotrzebnym niepotrzebnymi miejscownik niepotrzebnym niepotrzebnej niepotrzebnym niepotrzebnych wołacz niepotrzebny niepotrzebna niepotrzebne niepotrzebni niepotrzebne - przykłady:
- (1.1) Chciano wówczas MKR oczyścić z "niepotrzebnego elementu", który psuł tylko robotnicze sprawy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) niepotrzebny rozgłos
- synonimy:
- (1.1) zbędny, zbyteczny; książk. redundantny; potrzebny jak dziura w moście, potrzebny jak piąte koło u wozu, potrzebny jak umarłemu kadzidło
- antonimy:
- (1.1) potrzebny, przydatny, użyteczny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) bezskuteczny, niecelowy, niekonieczny, niepożądany, nieprzydatny, niewskazany[2]
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niepotrzebność ż
- przysł. niepotrzebnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. nie + potrzebny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) unnecessary, needless, unneeded, superfluous, useless, spare, unrequired, redundant, unwanted, dispensable
- białoruski: (1.1) непатрэбны, бескарысны
- bułgarski: (1.1) ненужен
- czeski: (1.1) zbytečný
- duński: (1.1) unødvendig
- francuski: (1.1) inutile
- hindi: (1.1) अनावश्यक
- japoński: (1.1) 不必要
- kataloński: (1.1) innecessari
- litewski: (1.1) nereikalingas
- niemiecki: (1.1) unnötig
- nowogrecki: (1.1) περιττός
- rosyjski: (1.1) ненужный
- słowacki: (1.1) zbytočný
- szwedzki: (1.1) onödig
- ukraiński: (1.1) непотрібний
- węgierski: (1.1) szükségtelen
- włoski: (1.1) inutile
- źródła:
- ↑ Jarosław Józef Szczepański, Górnik polski, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.