zakłócenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzakwuˈʦ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [zaku̯ucẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) niepożądany sygnał zaburzający pracę czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zakłócenie zakłócenia dopełniacz zakłócenia zakłóceń celownik zakłóceniu zakłóceniom biernik zakłócenie zakłócenia narzędnik zakłóceniem zakłóceniami miejscownik zakłóceniu zakłóceniach wołacz zakłócenie zakłócenia - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zakłócić, zakłócać
- rzecz. skłócenie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) interference, disturbance, disruption
- arabski: (1.1) تشويش
- duński: (1.1) forstyrrelse w
- hiszpański: (1.1) trastorno m, perturbación ż
- nowogrecki: (1.1) διατάραξη ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.