bałagan (język polski)

bałagan (1.1)

wymowa:

IPA: [baˈwaɡãn], AS: [bau̯agãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan braku porządku

(1.2) gw. przestępcza: krajowe wino niskiej jakości^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bałagan	bałagany
dopełniacz	bałaganu	bałaganów
celownik	bałaganowi	bałaganom
biernik	bałagan	bałagany
narzędnik	bałaganem	bałaganami
miejscownik	bałaganie	bałaganach
wołacz	bałaganie	bałagany

przykłady:

(1.1) Trudno jest coś znaleźć, gdy w pokoju jest bałagan.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mieć / miewać / robić / zrobić bałagan • narobić bałaganu • bałagan w pokoju / w szafce / w rzeczach / … • bałagan jest / panuje gdzieś / w czymś

synonimy:

(1.1) nieporządek, bajzel; wulg. burdel

antonimy:

(1.1) porządek, ład

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bałaganiarz m, bałaganiara ż, bałaganiarstwo n, bałaganienie n, zabałaganienie n, nabałaganienie n

zdrobn. bałaganik m

czas. bałaganić ndk., zabałaganić dk., nabałaganić dk.

przym. bałaganiarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. балаган^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mess
• arabski: (1.1) فوضى
• białoruski: (1.1) балаган m, беспарадак m, непарадак m, бязладдзе n
• bułgarski: (1.1) бъркотия ż, безпорядък m
• chorwacki: (1.1) nered m
• czeski: (1.1) zmatek
• duński: (1.1) rod n
• esperanto: (1.1) malordo, senordo
• francuski: (1.1) gâchis m, pagaille ż
• hebrajski: (1.1) בלגן m (balagan), אנדרלמוסיה ż (andralamusja)
• hiszpański: (1.1) desbarajuste m
• jidysz: (1.1) באַלאַגאַן m (balagan)
• niemiecki: (1.1) Durcheinander n
• nowogrecki: (1.1) ακαταστασία ż, ασυγυρισιά ż, ανακατωσούρα ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) беспорядок m
• ukraiński: (1.1) бе́злад m
• węgierski: (1.1) rendetlenség, rumli
• włoski: (1.1) disordine m, soqquadro m

źródła: