narobić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wytworzyć czegoś dużo

(1.2) pot. wydalić gdzieś kał, mocz

czasownik zwrotny dokonany narobić się

(2.1) napracować się

odmiana:

przykłady:

(1.1) Julia narobiła naleśników jak dla całego pułku.

(1.2) Pies sąsiadki znowu narobił nam na wycieraczkę.

(2.1) Przy tym rozdawaniu ulotek to się chyba zbytnio nie narobiłaś?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) nawalić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. robić ndk.

rzecz. narobienie n

związki frazeologiczne:

narobić bigosu • narobić rabanu • narobić sobie wrogów

etymologia:

pol. na- + robić

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) nadělat

źródła: