mess (język angielski)
mess (1.1)
rzeczownik
czasownik
- (2.1) łazić bez celu
- (2.2) obijać się
- (2.3) zadzierać z kimś
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) The room is in a mess. → W pokoju jest bałagan.
- (1.4) I am used to cleaning up other people’s mess. → Jestem przyzwyczajony do naprawiania tego, co inni napsuli.
- (2.3) Mess with the best - die like the rest! → Zadzierasz z najlepszymi - giń tak jak reszta!
- składnia:
- (2.3) mess with sb
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mess about, mess about with, mess around, mess around with, mess up
- przym. messy
- przysł. messily
- rzecz. messiness
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mess (język wilamowski)
mess (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.