bigos (język polski)

bigos (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈbʲiɡɔs], AS: [bʹigos], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. potrawa z duszonej kapusty kiszonej z rozmaitymi dodatkami; zob. też bigos w Wikipedii; zob. też bigos w Encyklopedii staropolskiej
(1.2) przen. pot. nieład, bałagan, zamieszanie
(1.3) przen. pot. kłopot
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ale pyszny ten bigos.
(1.3) W niezły bigos się wpakowałeś.
składnia:
kolokacje:
(1.1) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać bigos
(1.2) narobić bigosu
synonimy:
antonimy:
(1.2) porządek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bigosowanie n
zdrobn. bigosik m
czas. bigosować ndk.
przym. bigosowy
związki frazeologiczne:
narobić bigosu
etymologia:
być może od niem. begossen → oblany[1] lub niem. Bleiguss[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 34.
  2. Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 21.

bigos (język angielski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kulin. bigos
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bigos (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kulin. bigos
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.