naiwny (język polski)

wymowa:
IPA: [naˈjivnɨ], AS: [nai ̯ivny], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ 
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który jest pełen prostoty, łatwowierności, naiwności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Może jestem głupi, ale nie jestem naiwny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) naiwny realizm
synonimy:
(1.1) łatwowierny, prostoduszny, dziecinny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naiwniak m, naiwniaczek m, naiwniaczka ż, naiwniactwo n, naiwność ż
przysł. naiwnie
przym.
zdrobn. naiwniutki
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. z łac.
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

naiwny (język górnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) naiwny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. naiwnosć ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.