naiwnie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [naˈjivʲɲɛ], AS: [nai ̯ivʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni…• epenteza i ̯
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w sposób naiwny; łatwowiernie, zbyt ufnie
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Myślałam naiwnie, że będę mogła siedzieć przy klawiaturze i bawić się nią[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. naiwniak m, naiwniaczek m, naiwniaczka ż, naiwniactwo n, naiwność ż
- przym. naiwny, naiwniutki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) naively
- białoruski: (1.1) наіўна
- bułgarski: (1.1) наивно
- francuski: (1.1) naïvement
- jidysz: (1.1) נאַיִוו (naiw)
- łotewski: (1.1) naivi
- rosyjski: (1.1) наивно
- ukraiński: (1.1) наївно
- źródła:
- ↑ Krystyna Kofta, Złodziejka pamięci, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.