dobroduszny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający łagodne, życzliwe usposobienie[1]
(1.2) wyrażający dobroduszność
odmiana:
(1.1-2) [2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) dobroduszny poczciwina
(1.2) dobroduszny uśmiech • dobroduszna twarz
synonimy:
(1.1) poczciwy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dobroduszność ż
przysł. dobrodusznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dobroduszny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dobroduszny” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.