dobroduszność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co dobroduszne; cecha tych, którzy są dobroduszni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dobroduszność dobroduszności dopełniacz dobroduszności dobroduszności celownik dobroduszności dobrodusznościom biernik dobroduszność dobroduszności narzędnik dobrodusznością dobrodusznościami miejscownik dobroduszności dobrodusznościach wołacz dobroduszności dobroduszności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) dobroduszność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) poczciwość
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dobroduszny
- przysł. dobrodusznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dobroduszny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) дабрадушнасць ż
- bułgarski: (1.1) добродушие n, благодушие n, добросърдечие n, добросърдечност ż
- rosyjski: (1.1) добродушие n, благодушие n, простодушие n, простосердечие n, простосердечность ż
- ukraiński: (1.1) добродушність ż, благодушність ż
- włoski: (1.1) bonarietà ż, bonomia ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.