spisek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈspʲisɛk], AS: [spʹisek], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) tajne porozumienie pomiędzy grupą osób (spiskowców), mających wspólny cel
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spisek spiski dopełniacz spisku spisków celownik spiskowi spiskom biernik spisek spiski narzędnik spiskiem spiskami miejscownik spisku spiskach wołacz spisku spiski - przykłady:
- (1.1) Wykryto spisek służący obaleniu władzy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zawiązać spisek • udaremnić / wykryć spisek
- synonimy:
- (1.1) knowanie, sprzysiężenie, zmowa; daw. komplot
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spiskowiec m, spiskowanie n, pisanina ż
- czas. spiskować
- przym. spiskowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) plot, collusion, conspiracy
- duński: (1.1) konspiration w
- esperanto: (1.1) komploto, konspiro, maĥinacio
- francuski: (1.1) conspiration ż
- hiszpański: (1.1) complot m, conspiración ż
- interlingua: (1.1) complot, conjuration
- kataloński: (1.1) complot m
- łaciński: (1.1) coniuratio ż
- niemiecki: (1.1) Verschwörung ż, Komplott n
- nowogrecki: (1.1) συνωμοσία ż
- rosyjski: (1.1) сговор m, заговор m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.