obalenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔbaˈlɛ̃ɲɛ], AS: [obalẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od obalić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik obalenie dopełniacz obalenia celownik obaleniu biernik obalenie narzędnik obaleniem miejscownik obaleniu wołacz obalenie - przykłady:
- (1.1) W praktyce jednak jego władza była już wtedy żadna a obalenie zostało przypieczętowane przez aresztowanie jego i małżonki Eleny jeszcze tego samego dnia a także przejęcie władzy przez Front Ocalenia Narodowego.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zniesienie, uchylenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. obalić dk., obalać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) دفع
- francuski: (1.1) abolissement m
- włoski: (1.1) abolizione ż
- źródła:
- ↑ arykuł o Nicolae Ceaușescu na polskiej Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.