przypieczętować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpʃɨpʲjɛʧ̑ɛ̃nˈtɔvaʨ̑], AS: [pšypʹi ̯ečẽntovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. pieczętować)

(1.1) aspekt dokonany od: pieczętować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rozstanie z kabaretem przypieczętowało zlekceważenie prośby, którą Kisielewski przekazał kolegom listownie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przypieczętowanie n, pieczętowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pieczętować
źródła:
  1. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.