jowialny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) książk. radosny, o życzliwym usposobieniu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Początkowo film wydaje się być komedią o trójce jowialnych i wesoło żartujących przyjaciołach-księżach, ale wkrótce rozwija się w opowieść o samotności, chciwości, alkoholizmie, pedofilii i władzy instytucjonalnej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jowialność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
od niem. jovial lub franc. jovial[1], a to od łac. Iovalis → jowiszowy, urodzony pod znakiem Jowisza tj. szczęśliwy[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „jowialny” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jowialny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.