instytucjonalny (język polski)

wymowa:
, IPA: [ˌĩw̃stɨtuʦ̑ʲjɔ̃ˈnalnɨ], AS: [ĩũ̯stytucʹi ̯õnalny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z instytucją, właściwy instytucji, instytucjonalności
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. instytucjonalność ż, instytucja ż, instytucjonalizacja ż, zinstytucjonalizowanie n
przym. zinstytucjonalizowany
czas. instytucjonalizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) institutional
  • duński: (1.1) institutionel
  • fiński: (1.1) institutionaalinen
  • francuski: (1.1) institutionnel
  • hiszpański: (1.1) institucional
  • interlingua: (1.1) institutional
  • kataloński: (1.1) institucional
  • niderlandzki: (1.1) institutioneel
  • niemiecki: (1.1) institutionell
  • nowogrecki: (1.1) θεσμικός
  • portugalski: (1.1) institucional
  • rosyjski: (1.1) институциона́льный
  • rumuński: (1.1) instituțional
  • słowacki: (1.1) inštitucionálny
  • szwedzki: (1.1) institutionell
  • ukraiński: (1.1) інституційний
  • wenecki: (1.1) istitusionałe
  • węgierski: (1.1) intézményi
  • włoski: (1.1) istituzionale
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.