tj. (język polski)

wymowa:

‹to jest›, IPA: [ˈtɔ ˈjɛst], AS: [to i ̯est]

​

znaczenia:

skrót, spójnik

(1.1) = to jest

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Czasownik (verbum) w języku łacińskim podlega koniugacji, tj. odmianie przez osoby, liczby, czasy, tryby i strony^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) czyli, to znaczy, innymi słowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) i.e. (= that is)
• duński: (1.1) dvs.
• esperanto: (1.1) t.e.
• estoński: (1.1) s.o. (= see on)
• francuski: (1.1) c.a.d. (= c'est à dire)
• hiszpański: (1.1) i. e.
• islandzki: (1.1) þ.e. (= það er)
• łaciński: (1.1) ie. (= id est)
• niemiecki: (1.1) d. h. (= das heißt), d.h. (w Austrii)
• rosyjski: (1.1) т. е.
• ukraiński: (1.1) то́бто
• włoski: (1.1) cioè

źródła: