czczenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) otaczanie kultem, czcią religijną

(1.2) obdarzanie szacunkiem

(1.3) oddawanie hołdu, pielęgnowanie pamięci o kimś lub o czymś

(1.4) świętowanie

odmiana:

(1.1-4) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	czczenie
dopełniacz	czczenia
celownik	czczeniu
biernik	czczenie
narzędnik	czczeniem
miejscownik	czczeniu
wołacz	czczenie

przykłady:

(1.1) W Japonii miejscowa religia shinto tradycyjnie opierała się na czczeniu Natury i dusz zmarłych przodków.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) adorowanie, chwalenie, wielbienie

(1.2) szanowanie, poważanie

antonimy:

(1.1-4) nieczczenie

(1.2) lekceważenie

(1.4) celebrowanie, obchodzenie

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) ubóstwianie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uczczenie n, cześć ż, czciciel mos, czcicielka ż

czas. czcić ndk., uczcić dk.

przym. czestny

wykrz. cześć

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od czcić

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: