uczcić (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany
- (1.1) książk. oddać komuś cześć, hołd, okazać uznanie, szacunek
- (1.2) książk. uświetnić coś, często przyjęciem, uroczystymi obchodami
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Pamięć poległych uczczono minutą ciszy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) uhonorować
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cześć ż, uczczenie n, czczenie n, czciciel m, czcicielka ż
- czas. czcić ndk.
- wykrz. cześć
- przym. czestny
- związki frazeologiczne:
- uczciwszy uszy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.