haniebny (język polski)

wymowa:
IPA: [xãˈɲɛbnɨ], AS: [χãńebny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który okrywa hańbą
(1.2) bardzo zły lub kompromitujący[1]
(1.3) taki, który popełnił czyn przynoszący hańbę[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dopuściłeś się w swym życiu haniebnych rzeczy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) sromotny, nikczemny, kompromitujący, niecny, podły
(1.2) kiepski, lichy, marny, okropny, tandetny
antonimy:
(1.1) chwalebny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hańba ż, haniebność ż, zhańbienie n, hańbienie n
czas. hańbić, pohańbić, zhańbić
przysł. haniebnie
związki frazeologiczne:
ucieczka jest zawsze haniebna, ale czasem zbawienna
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „haniebny” w: SJP.pl.
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „haniecny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.