podły (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpɔdwɨ], AS: [podu̯y]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pozbawiony skrupułów, postępujący nieuczciwie w sposób świadomy, celowy, popełniający czyny haniebne, zasługujący na potępienie i pogardę
(1.2) wynikający z czyjejś niegodziwości
(1.3) pot. w złym gatunku, kiepskiej jakości, w złym stanie
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) To podły człowiek, cieszy się nieszczęściem innych.
(1.2) Nie przypuszczałam, że dopuścisz się takich podłych intryg.
(1.3) Na koloniach byłoby fajnie, gdyby nie to podłe jedzenie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) podły człowiek / oszust / zdrajca • podła suka
(1.2) podły charakter / czyn / postępek, podłe zachowanie / kłamstwo, podła intryga
(1.3) podłe papierosy • podła pensja
synonimy:
(1.1) nikczemny, niegodziwy
(1.2) bezecny, drański, łajdacki
(1.3) lichy, marny, kiepski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podlec m, podłość ż, upodlenie n
czas. upadlać ndk., upodlić dk., upodlać ndk.
przysł. podle
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.