pogarda (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [pɔˈɡarda], AS: [pogarda]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) uczucie niechęci, poczucie wyższości wobec kogoś lub czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik pogarda dopełniacz pogardy celownik pogardzie biernik pogardę narzędnik pogardą miejscownik pogardzie wołacz pogardo - przykłady:
- (1.1) Policjant stracił pracę za odnoszenie się z pogardą do imigrantów.
- (1.1) Tacy jak ty mogą mi co najwyżej buty czyścić – powiedział z pogardą do proponującego mu wspólny interes lokalnego biznesmena.
- (1.1) Na szczególnie surowy wyrok dla przestępców wpłynął ich brak skruchy i pogarda dla prawa.
- składnia:
- (1.1) pogarda dla + D.[1]
- kolokacje:
- (1.1) mieć / żywić pogardę • mieć kogoś/coś w pogardzie • czuć/odczuwać wobec kogoś/czegoś pogardę • okazywać komuś pogardę • z pogardą • głęboka pogarda
- synonimy:
- (1.1) wzgarda
- antonimy:
- (1.1) szacunek
- hiperonimy:
- (1.1) uczucie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pogardzenie n, pogardzanie n
- czas. gardzić ndk., pogardzać ndk., pogardzić dk.
- przym. pogardliwy
- przysł. pogardliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scorn, disdain, contempt
- arabski: (1.1) أنفة
- baskijski: (1.1) gutxiespen, mespretxu
- białoruski: (1.1) пагарда ż
- esperanto: (1.1) malestimo, malŝato
- francuski: (1.1) mépris m
- hiszpański: (1.1) desprecio m
- jidysz: (1.1) פֿאַראַכטונג ż (farachtung)
- kaszubski: (1.1) pògarda ż, zgarda ż
- niemiecki: (1.1) Verachtung ż, Geringschätzung ż
- nowogrecki: (1.1) περιφρόνηση ż
- rosyjski: (1.1) презрение n, презрительность ż
- ukraiński: (1.1) гордування n, презирство n, погорда ż
- włoski: (1.1) disprezzo m
- źródła:
- ↑ Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.