wzgarda (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvzɡarda], AS: [vzgarda]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. poczucie wyższości wobec kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) [...] o rzemieślnikach szlachta miała jak najgorsze pojęcie, z podobną wzgardą wyrażano się o kupcach, równocześnie prywatnie i po cichu sprzedając płody rolne, niekoniecznie z własnego majątku pochodzące[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pogarda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wzgardliwość ż, wzgardzanie n, wzgardzenie n, wzgardziciel m
czas. wzgardzać ndk., wzgardzić dk.
przym. wzgardliwy
przysł. wzgardliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wzgardzić + -da
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pogarda
źródła:
  1. Janusz Tazbir, Silva rerum historicarum, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

wzgarda (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wzgarda
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wzgarda
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.