disdain (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) pogarda
czasownik
- (2.1) gardzić, pogardzać
- (2.2) lekceważyć
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) She immediately sensed his disdain. → Natychmiast wyczuła jego pogardę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) contempt
- (2.1) despise
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. disdainful
- przysł. disdainfully
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.