pogardzać (język polski)

wymowa:
podział przy przenoszeniu wyrazu: pogardzać[1]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. pogardzić)

(1.1) traktować kogoś lub coś z pogardą
(1.2) uznawać coś za błahostkę, lekceważyć coś
(1.3) odrzucać coś z pogardą
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kościół głosząc ogólnoludzkie braterstwo, zrehabilitował zarazem pracę fizyczną, którą pogardzali Grecy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pogarda ż, pogardliwość ż, wzgardliwość ż, gardzenie n, pogardzenie n, pogardzanie n, wzgardzenie n, wzgardzanie n
czas. gardzić ndk., pogardzić dk., wzgardzić dk., wzgardzać ndk.
przym. pogardliwy
przysł. pogardliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „pogardzać” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1.
  2. Olszewski Daniel, Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.