odpowiedniość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔtpɔˈvʲjɛdʲɲɔ̇ɕʨ̑], AS: [otpovʹi ̯edʹńȯść], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• podw. art.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha obiektów odpowiadających sobie, pasujących do siebie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik odpowiedniość dopełniacz odpowiedniości celownik odpowiedniości biernik odpowiedniość narzędnik odpowiedniością miejscownik odpowiedniości wołacz odpowiedniości - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) adekwatność, stosowność, zgodność, równoważność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. odpowiedni
- przysł. odpowiednio
- czas. odpowiadać (odpowiedzieć)
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) suitableness
- interlingua: (1.1) conformitate, correspondentia
- sanskryt: (1.1) आभिरूपक n
- ukraiński: (1.1) відповідність ż
- włoski: (1.1) idoneità
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.