wpuścić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfpuɕʨ̑iʨ̑], AS: [fpuśćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. wpuszczać)
- (1.1) aspekt dokonany od: wpuszczać
- odmiana:
- (1.1) zob. wpuszczać
- przykłady:
- (1.1) Zresztą, wpuszczę każdego, ktokolwiek przyjdzie skorzystać ze sprzętu w gabinecie, bo wiem, że przyniesie grosz na kawałek chleba, dla dzieci[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wpuszczenie n, wpuszczanie n
- czas. puszczać, wpuszczać ndk.
- związki frazeologiczne:
- wpuścić w kanał • wpuścić w maliny
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wpuszczać
- źródła:
- ↑ Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.