gruczoł (język polski)

gruczoł (1.1) tarczycy

wymowa:

IPA: [ˈɡruʧ̑ɔw], AS: [gručou̯] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. narząd wydzielający potrzebne dla organizmu substancje; zob. też gruczoł w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gruczoł	gruczoły
dopełniacz	gruczołu	gruczołów
celownik	gruczołowi	gruczołom
biernik	gruczoł	gruczoły
narzędnik	gruczołem	gruczołami
miejscownik	gruczole	gruczołach
wołacz	gruczole	gruczoły

przykłady:

(1.1) Hormon tyreotropowy TSH wzmaga wychwytywanie jodu przez gruczoł tarczowy i wiązanie jodu z białkiem oraz przyspiesza proteolizę tyreoglobuliny.

składnia:

(1.1) gruczoł + D.

kolokacje:

(1.1) gruczoł dokrewny • gruczoł krokowy • gruczoł tarczowy • gruczoł tarczycowy • gruczoł wewnątrzwydzielniczy • gruczoł wydzielania wewnętrznego • gruczoł Ziemi • rak gruczołów limfatycznych

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) narząd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gruczolak mrz

zdrobn. gruczołek mrz

przym. gruczołowy

przysł. gruczołowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *gručelъ → coś grudowatego

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gland
• baskijski: (1.1) guruin
• białoruski: (1.1) залоза ż (zaloza)
• bułgarski: (1.1) жлеза ż
• czeski: (1.1) žláza ż
• dolnołużycki: (1.1) załza ż
• duński: (1.1) kirtel w
• fiński: (1.1) rauhanen
• hiszpański: (1.1) glándula ż
• kataloński: (1.1) glàndula ż
• łaciński: (1.1) glandula ż
• łotewski: (1.1) dziedzeris m
• niderlandzki: (1.1) klier ż
• niemiecki: (1.1) Drüse ż
• nowogrecki: (1.1) αδένας m (adénas)
• rosyjski: (1.1) железа ż (železa)
• szwedzki: (1.1) körtel w
• ukraiński: (1.1) залоза ż (zaloza)
• węgierski: (1.1) mirigy
• wilamowski: (1.1) druz ż, drüz ż
• włoski: (1.1) ghiandola ż

źródła: