cañón (język hiszpański)

cañón (1.1)

cañón (1.2)

cañones (1.3)

cañón (1.5)

cañones (1.6)

wymowa:

IPA: [ka.ˈɲon]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lufa

(1.2) armata, armatka, działo, działko

(1.3) rura, cylinder, przewód

(1.4) dutka (pióra)

(1.5) kanion, wąwóz

(1.6) muz. piszczałka (w organach)

przymiotnik

(2.1) pot. wystrzałowy, supra, niesamowity, wspaniały, zajebisty

odmiana:

(1) lp cañón; lm cañones

(2) nieodm.

przykłady:

(1.1) Después del disparo, salió humo del cañón del fusil. → Po wystrzale wyszedł dym z lufy strzelby.

(1.2) Este navío está equipado con dos cañones antiaéreos. → Ten okręt jest wyposażony w dwa działka przeciwlotnicze.

(2.1) Tu chica está cañón. → Twoja dziewczyna jest zajebista.

składnia:

(2.1) z czasownikiem estar

kolokacje:

(1.2) cañón antiaéreo → działko przeciwlotnicze • cañón autopropulsado → działo samobieżne • cañón anticarro → działo przeciwczołgowe • cañón de campaña → działo polowe • cañón de nieve → armatka śnieżna

(1.3) cañón de chimenea → przewód kominowy

synonimy:

(2.1) fenomenal, estupendo, atractivo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. encañonar

rzecz. cañonazo m, cañonada, cañonero, cañonera, cañonería, caño, cañoneo, cañutería

związki frazeologiczne:

carne de cañón → mięso armatnie

etymologia:

augmentatyw od caño

uwagi:

źródła: