pióro (język polski)

pióra (1.1)
pióro (1.2)
pióro (1.4)
pióra (1.5)
wymowa:
IPA: [ˈpʲjurɔ], AS: [pʹi ̯uro], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornit. wytwór naskórka ptaków, pokrywający ich ciało, składający się z elastycznej osi i dwu chorągiewek; zob. też pióro w Wikipedii
(1.2) przyrząd do pisania
(1.3) autorstwo dzieła literackiego
(1.4) spłaszczony, rozszerzony koniec wiosła
(1.5) pióra slang. długie włosy[1], szczególnie u mężczyzny
(1.6) gw. muz. gitara[1]
(1.7) łow. ptactwo łowne
odmiana:
(1.1-6)
(1.7) blm,
przykłady:
(1.1) Wróbel nastroszył pióra.
(1.2) Dziadek pisze listy wyłącznie piórem.
(1.3) To jedyna powieść pióra młodej węgierskiej pisarki.
(1.4) Powinieneś płycej zanurzać pióra wioseł.
(1.5) Gitarzysta potrząsał długimi blond piórami.
(1.6) Klaudia umie pięknie grać na piórze, a ja się dopiero uczę.
składnia:
(1.3) (dzieło) pióra + D.
kolokacje:
(1.1) stroszyć / wymieniać pióra • pióra konturowe / puchowe / pokrywowe • gęsie / kacze / orle / pióro • chorągiewka / stosina pióra
(1.2) pisać piórem • pióro świetlne • pióro kulkowe • pióro na naboje
(1.4) pióro wiosła
(1.6) grać na piórze
(1.7) strzelać do pióra = polować na ptactwo
synonimy:
(1.1) lotka, sterówka
(1.3) klawiatura
(1.5) włosy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piórnik m, pierze n, pierzyna ż, pierzynka ż, pierzenie n, opierzenie n, piórkowanie n, opiórkanie n, pierzastość ż
zdrobn. piórko n, pióreczko n
czas. pierzyć się ndk., opierzyć się dk., piórkować ndk., opiórkać dk.
przym. piórowy, piórkowy, pierzasty, pióropuszowy
związki frazeologiczne:
robić koło piórawieczne pióroparać się piórem
etymologia:
prasł. *pero[2]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 233.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pióro” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

pióro (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pióro
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piórnik m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.