ptactwo (język polski)
ptactwo (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈptaʦ̑tfɔ], AS: [ptactfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) książk. ogół ptaków lub ich grupa
- odmiana:
- (1.1) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza mianownik ptactwo dopełniacz ptactwa celownik ptactwu biernik ptactwo narzędnik ptactwem miejscownik ptactwie wołacz ptactwo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) dzikie ptactwo • ptactwo domowe
- synonimy:
- (1.1) awifauna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ptak m, ptaszek m, ptaszyna ż, ptasznik m
- przym. ptasi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ptak + -stwo
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) birds
- baszkirski: (1.1) ҡош-ҡорт
- hiszpański: (1.1) aves ż lm
- niemiecki: (1.1) Vögel m lm
- nowogrecki: (1.1) πτηνά n lm
- tatarski: (1.1) qoş-qort
- ukraiński: (1.1) птаство n
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.