armatni (język polski)
- wymowa:
- IPA: [arˈmatʲɲi], AS: [armatʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący armaty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik armatni armatnia armatnie armatni armatnie dopełniacz armatniego armatniej armatniego armatnich celownik armatniemu armatniej armatniemu armatnim biernik armatniego armatni armatnią armatnie armatnich armatnie narzędnik armatnim armatnią armatnim armatnimi miejscownik armatnim armatniej armatnim armatnich wołacz armatni armatnia armatnie armatni armatnie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Kwiatkowski polecił załodze opuścić statek, a sam wraz z marynarzem Bronisławem Michnowiczem - pod ciężkim ogniem przeciwnika - zdjął ze statku karabiny maszynowe przyrządy optyczne i zamki armatnie[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) drzewo armatnie • ogień / pocisk / salut / wystrzał / ostrzał armatni • kula armatnia • salwa armatnia
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. armator mos, armata ż, armatka ż
- związki frazeologiczne:
- mięso armatnie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) гарматны, пушачны
- bułgarski: (1.1) топовен
- rosyjski: (1.1) пушечный
- słowacki: (1.1) kanónový
- ukraiński: (1.1) гарматний
- źródła:
- ↑ Jerzy Przybylski, Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.