Bronisław (język polski)

wymowa:
IPA: [brɔ̃ˈɲiswaf], AS: [brõńisu̯af], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Bronisław w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Bronisława
odmiana:
(1.1)
(2.1) zob. Bronisława
przykłady:
(1.1) Mój wujek nosił imię Bronisław i sumiaste wąsy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Bronisław • brat / kuzyn / wujek / dziadek Bronisław • mężczyzna imieniem (o imieniu) Bronisław święty / błogosławiony Bronisław mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bronisław • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bronisław • otrzymać / dostać / przybrać imię Bronisław • dzień imienin / imieniny Bronisława na Bronisława (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bronisławów m
zdrobn. Bronek m, Bronuś m
forma żeńska Bronisława ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. bronić + sławaten, który ma bronić sławy[1]
uwagi:
(1.1) dawniej używano zdrobnień tego imienia w postaciach Broch, Brosz, jednak obecnie słowa te występują wyłącznie jako nazwiska[1]
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, Wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 76-77.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.