Bronisława (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌbrɔ̃ɲiˈswava], AS: [brõńisu̯ava], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Bronisława w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od: Bronisław

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Bronisława	Bronisławy
dopełniacz	Bronisławy	Bronisław
celownik	Bronisławie	Bronisławom
biernik	Bronisławę	Bronisławy
narzędnik	Bronisławą	Bronisławami
miejscownik	Bronisławie	Bronisławach
wołacz	Bronisławo	Bronisławy

przykłady:

(1.1) Zatrzymaliśmy się u ciotki Bronisławy w Pleszewie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Bronisława • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Bronisława • kobieta imieniem (o imieniu) Bronisława • święta / błogosławiona Bronisława • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Bronisława • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Bronisława • otrzymać / dostać / przybrać imię Bronisława • dzień imienin / imieniny Bronisławy • na Bronisławę (o dniu)

synonimy:

(1.1) Bronia, Bronka, Broneczka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bronisław mos

zdrobn. Bronia ż, Bronka ż, Broneczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Bronisław + -a^[1]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Браніслава ż
• łotewski: (1.1) Broņislava ż
• rosyjski: (1.1) Бронислава ż
• wilamowski: (1.1) Bronćü

źródła: