Chociebuż (język polski)
Chociebuż (1.1)
- wymowa:
- IPA: [xɔˈʨ̑ɛbuʃ], AS: [χoćebuš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto we wschodnich Niemczech[1]; zob. też Chociebuż w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Chociebuż dopełniacz Chociebuża celownik Chociebużowi biernik Chociebuż narzędnik Chociebużem miejscownik Chociebużu wołacz Chociebużu - przykłady:
- (1.1) Pan Alfred M. z Chociebuża napisał podręcznik języka dolnołużyckiego dla Polaków.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. chociebużanin mos, chociebużanka ż
- przym. chociebuski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Cottbus
- czeski: (1.1) Chotěbuz m
- dolnołużycki: (1.1) Chóśebuz
- górnołużycki: (1.1) Choćebuz
- niemiecki: (1.1) Cottbus n
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 205.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.