wulgaryzm (język polski)

wymowa:
IPA: [vulˈɡarɨsm̥], AS: [vulgarysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) słowo albo wyrażenie wulgarne, obelżywe, ordynarne i łamiące normy społeczne; zob. też wulgaryzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Przeglądanie słownika Edward rozpoczął od wyszukiwania wulgaryzmów.
(1.1) Język więźniów jest pełen wulgaryzmów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) używać / unikać wulgaryzmów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) przekleństwo, turpizm
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Wulgata ż, wulgarność ż, wulgaryzacja ż, wulgaryzatorstwo n, wulgaryzowanie n
czas. wulgaryzować
przym. wulgarny, wulgaryzatorski
przysł. wulgarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. vulgaris - „pospolity”, „ludowy”; od vulgare - „rozpowszechniać” i vulgus - „lud”, „pospólstwo”
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.