nuda (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈnuda], AS: [nuda]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) stan, gdy jest nudno, gdy nie dzieje się nic ciekawego; zob. też nuda w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nuda nudy dopełniacz nudy nudów[1] celownik nudzie nudom biernik nudę nudy narzędnik nudą nudami miejscownik nudzie nudach wołacz nudo nudy - przykłady:
- (1.1) Ale nuda! Gdyby tylko przyszedł Janek, może wtedy byłoby ciekawiej.
- (1.1) Oglądanie tego filmu to straszna nuda.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nuda ogarnia kogoś • nuda kogoś dręczy • zabijać nudę • zionie nudą
- synonimy:
- (1.1) znudzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nudziarz m, nudziara ż, znudzenie n, nudności nmos
- przym. nudny, nudnawy
- przysł. nudno, nudnie
- czas. nudzić ndk., przynudzać ndk., zanudzać ndk., zanudzić dk.
- związki frazeologiczne:
- umierać z nudów • nudy na pudy
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) boredom
- arabski: (1.1) ملل
- białoruski: (1.1) нуда ż, туга ż
- bułgarski: (1.1) скука ż
- chorwacki: (1.1) dosada ż
- czeski: (1.1) nuda ż
- esperanto: (1.1) enuo
- francuski: (1.1) ennui m
- hiszpański: (1.1) aburrimiento m, fastidio m
- islandzki: (1.1) leiðindi n/lm
- japoński: (1.1) 退屈(たいくつ)
- kaszubski: (1.1) jimra ż
- niemiecki: (1.1) Langeweile ż, przen. tote Hose
- norweski (bokmål): (1.1) kjedsomhet m/ż
- rosyjski: (1.1) скука ż, тоска ż
- słowacki: (1.1) nuda ż
- szwedzki: (1.1) tristess w, tråkighet w, uttråkning w
- ukraiński: (1.1) нудьга ż
- węgierski: (1.1) unalom
- włoski: (1.1) barba ż, noia ż, piattume m, pizza ż, solfa ż, uggia ż
- źródła:
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 524.
nuda (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nuda
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nuda nudy dopełniacz nudy nud celownik nudě nudám biernik nudu nudy wołacz nudo nudy miejscownik nudě nudách narzędnik nudou nudami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. nudný
- czas. nudit, nudit se
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
nuda (esperanto)
nuda (1.1) virino
nuda (1.2) arbo
przymiotnik
- (1.1) nagi, goły, bez ubrania
- (1.2) o terenie, zwierzętach i roślinach nagi
- (1.3) nagi, nieozdobiony
- odmiana:
- (1)
ununombro multenombro nominativo nuda nudaj akuzativo nudan nudajn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. nudigi, nudiĝi
- przysł. nude, nudpiede, nudkape
- związki frazeologiczne:
- nuda vero • diri al iu nudan veron • kiu rabi eliras, ofte nuda revenas • nuda kaj kruda, sen groŝo en poŝo
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
nuda (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈnu.ða]
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) forma żeńska od nudo
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
nuda (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
nuda (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nuda[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. nudný
- przysł. nudne, nudno
- czas. nudiť, nudiť sa
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. II, P-Ž, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 551.
- ↑ slovník.sk
nuda (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ˈnu.da/
- znaczenia:
przymiotnik, forma fleksyjna
- (1.1) ż lp od: nudo
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: nudare
- (2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: nudare
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.