wschodzić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈfsxɔʥ̑iʨ̑], AS: [fsχoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. wzejść)
- (1.1) wychodzić zza horyzontu, zjawiać się na niebie (głównie o ciałach niebieskich)
- (1.2) o roślinach: kiełkować, wychodzić z ziemi
- (1.3) przest. rozpoczynać się, nadchodzić, brać początek[1]
- (1.4) przest. przen. uśmiechać się komuś (gdy dopisuje mu szczęście)[1]
- odmiana:
- (1.1-4) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wschodzić czas teraźniejszy wschodzę wschodzisz wschodzi wschodzimy wschodzicie wschodzą czas przeszły m wschodziłem wschodziłeś wschodził wschodziliśmy wschodziliście wschodzili ż wschodziłam wschodziłaś wschodziła wschodziłyśmy wschodziłyście wschodziły n wschodziłom wschodziłoś wschodziło tryb rozkazujący niech wschodzę wschodź niech wschodzi wschodźmy wschodźcie niech wschodzą pozostałe formy czas przyszły m będę wschodził,
będę wschodzićbędziesz wschodził,
będziesz wschodzićbędzie wschodził,
będzie wschodzićbędziemy wschodzili,
będziemy wschodzićbędziecie wschodzili,
będziecie wschodzićbędą wschodzili,
będą wschodzićż będę wschodziła,
będę wschodzićbędziesz wschodziła,
będziesz wschodzićbędzie wschodziła,
będzie wschodzićbędziemy wschodziły,
będziemy wschodzićbędziecie wschodziły,
będziecie wschodzićbędą wschodziły,
będą wschodzićn będę wschodziło,
będę wschodzićbędziesz wschodziło,
będziesz wschodzićbędzie wschodziło,
będzie wschodzićczas zaprzeszły m wschodziłem był wschodziłeś był wschodził był wschodziliśmy byli wschodziliście byli wschodzili byli ż wschodziłam była wschodziłaś była wschodziła była wschodziłyśmy były wschodziłyście były wschodziły były n wschodziłom było wschodziłoś było wschodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego wschodzono tryb przypuszczający m wschodziłbym,
byłbym wschodziłwschodziłbyś,
byłbyś wschodziłwschodziłby,
byłby wschodziłwschodzilibyśmy,
bylibyśmy wschodziliwschodzilibyście,
bylibyście wschodziliwschodziliby,
byliby wschodziliż wschodziłabym,
byłabym wschodziławschodziłabyś,
byłabyś wschodziławschodziłaby,
byłaby wschodziławschodziłybyśmy,
byłybyśmy wschodziływschodziłybyście,
byłybyście wschodziływschodziłyby,
byłyby wschodziłyn wschodziłobym,
byłobym wschodziłowschodziłobyś,
byłobyś wschodziłowschodziłoby,
byłoby wschodziłoimiesłów przymiotnikowy czynny m wschodzący, niewschodzący ż wschodząca, niewschodząca wschodzące, niewschodzące n wschodzące, niewschodzące imiesłów przysłówkowy współczesny wschodząc, nie wschodząc rzeczownik odczasownikowy wschodzenie, niewschodzenie - przykłady:
- (1.1) W lecie Słońce wschodzi wcześniej niż w zimie.
- (1.1) Księżyc na nowiu wschodzi zza gór grzbietów…[2]
- (1.1) Jeno gdzieś na krańcach zaczynały wschodzić łuny dalekich pożarów.[3]
- (1.2) U nas w ogródku zaczyna wschodzić zieloniutka trawa.
- (1.3) Wschodzi nowy rok, więc życzmy sobie, by był lepszy od poprzedniego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) świtać (jedynie o Słońcu)
- (1.2) kiełkować
- (1.3) rozpoczynać się, zaczynać się, nadchodzić, brać początek
- (1.4) pot. uśmiechać się, pot. dopisywać
- antonimy:
- (1.1) zachodzić
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wschód m, Wschód m, wschodzenie n
- czas. przest. wschadzać ndk.[1], st.pol. wznijść[1], przest. wzniść[1], gw. wzić[1]
- przym. wschodni
- tem. słow. wschodnio-
- związki frazeologiczne:
- wschodząca gwiazda • Kraj Wschodzącego Słońca • ktoś wschodzi, gdzie go nie posieli (= ktoś wschodzi, gdzie go nie posieją) • rynek wschodzący
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rise, come forth[4]; (1.2) come forth[4]
- duński: (1.1) stå op
- hawajski: (1.1) puka
- hiszpański: (1.1) salir, nacer; (1.2) mover, salir, nacer
- interlingua: (1.2) germinar
- islandzki: (1.1) koma upp, renna upp
- jidysz: (1.1) אויפֿגיין (1.2) ;אויפֿגיין
- łaciński: (1.1) orior
- niemiecki: (1.1) aufgehen; (1.2) aufgehen
- rosyjski: (1.1) всходить, восходить; (1.2) всходить; (1.3) восходить, начинаться
- szwedzki: (1.1) stiga upp, gå upp; (1.2) komma upp
- włoski: (1.1) sorgere; (1.2) spuntare, germogliare
- źródła:
- 1 2 3 4 5 6 Hasło „wzejść” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 1134.
- ↑ G. G. Byron: Giaur, tłum. A. Mickiewicz
- ↑ W. S. Reymont: Rok 1794
- 1 2 Hasło „wschodzić” w: Tadeusz Grzebieniowski, Langenscheidt Polish Pocket Dictionary, Langenscheidt, 1990, ISBN 9780887291098, s. 745.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.