Słońce (język polski)

Słońce (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈswɔ̃j̃nʦ̑ɛ], AS: [su̯õĩ ̯nce], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) astr. centralne ciało niebieskie Układu Słonecznego; najbliższa Ziemi gwiazda; w dzień najjaśniejszy obiekt na niebie; zob. też Słońce w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Słońce
dopełniacz	Słońca
celownik	Słońcu
biernik	Słońce
narzędnik	Słońcem
miejscownik	Słońcu
wołacz	Słońce

przykłady:

(1.1) Słońce składa się głównie z wodoru i helu z niewielką domieszką innych pierwiastków^[1].

(1.1) Ziemia i obiegający ją Księżyc krążą razem dookoła Słońca i wzajemnie się przyciągają^[2].

(1.1) Nigdy nie patrz na Słońce ani gołym okiem, ani przez okulary przeciwsłoneczne, ani przez przyrząd optyczny bez filtru słonecznego.

(1.1) Czy naukowcy wyślą kiedyś sondę na Słońce?

(1.1) Na Słońcu zachodzą zjawiska zwane aktywnością słoneczną^[3].

składnia:

kolokacje:

(1.1) fizyka Słońca • widmo Słońca • zaćmienie Słońca • chromosfera / fotosfera Słońca • gęstość / jasność / jądro / masa / objętość / promień równikowy / średnica Słońca • korona Słońca • odległość od Słońca • oś obrotu Słońca • pozorny ruch Słońca • tarcza Słońca • warstwa konwektywna (strefa konwektywna) / warstwa promienista (strefa promienista) Słońca • wiek Słońca • krążyć wokół Słońca • obiegać Słońce • obserwować Słońce • plamy na Słońcu • informacje o / nauki o Słońcu

synonimy:

(1.1) symbol. ☉

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Układ Słoneczny

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słońce n, słoneczko n, słonko n, słoneńko n, słoneczność ż, słonecznik mrz, słonecznica ż, słonecznice nmos, nasłonecznienie n

przym. słoneczny, nasłoneczny, przeciwsłoneczny, słońcowy, słonecznikowy

przysł. słonecznie

czas. słonecznić się ndk., nasłonecznić dk., nasłonecznić się dk.

związki frazeologiczne:

Król Słońce • Kraj Wschodzącego Słońca

etymologia:

zob. słońce

uwagi:

(1.1) por. słońce

(1.1) Tylko jako termin astronomiczny piszemy wielką literą, w pozostałych przypadkach – małą literą^[4][5][6].

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Sun
• arabski: (1.1) الشمس, شمس
• baskijski: (1.1) Eguzkia
• białoruski: (1.1) Сонца n
• bośniacki: (1.1) Sunce
• bułgarski: (1.1) Слънце n
• chorwacki: (1.1) Sunce
• czeski: (1.1) Slunce n
• dolnołużycki: (1.1) Słyńco n
• duński: (1.1) Solen
• esperanto: (1.1) Suno
• fiński: (1.1) Aurinko
• francuski: (1.1) Soleil m
• górnołużycki: (1.1) Słónco n
• hiszpański: (1.1) Sol m
• islandzki: (1.1) sól ż
• kaszubski: (1.1) Słuńce n
• kataloński: (1.1) Sol m
• koreański: (1.1) 태양
• litewski: (1.1) Saulė
• łaciński: (1.1) sol m
• łotewski: (1.1) Saule
• macedoński: (1.1) Сонце n
• niderlandzki: (1.1) Zon
• niemiecki: (1.1) Sonne ż
• norweski (bokmål): (1.1) Solen
• nowogrecki: (1.1) Ήλιος m
• perski: (1.1) خورشید
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• portugalski: (1.1) Sol m
• rosyjski: (1.1) Солнце n
• rumuński: (1.1) Soare
• serbski: (1.1) Сунце n
• slovio: (1.1) Sunce / Сунце
• słowacki: (1.1) Slnko n
• słoweński: (1.1) Sonce n
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Слъньцє n
• szwedzki: (1.1) Solen w
• śląski: (1.1) Słůńce n
• ukraiński: (1.1) Сонце n
• węgierski: (1.1) Nap
• włoski: (1.1) Sole

źródła: