Sonne (język niemiecki)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) astr. Słońce, centralna gwiazda Układu Słonecznego
- (1.2) astr. słońce, gwiazda
- (1.3) promienie słoneczne; światło i ciepło Słońca
temat słowotwórczy
- (2.1) (w złożeniach) słoneczny, dotyczący słońca
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Sonne die Sonnen dopełniacz der Sonne der Sonnen celownik der Sonne den Sonnen biernik die Sonne die Sonnen - (1.3)[1] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik die Sonne dopełniacz der Sonne celownik der Sonne biernik die Sonne - przykłady:
- (1.1) Die Erde umkreist die Sonne in 365 Tagen. → Ziemia okrąża Słońce w ciągu 365 dni.
- (1.2) Wo sich viele Sonnen ein kleines Stück Kosmos teilen, kommt es früher oder später zu Kollisionen.[2] → Tam, gdzie wiele słońc dzieli wspólnie mały kawałek kosmosu, wcześniej czy później dochodzi do kolizji.
- (1.3) Am Fenster haben die Pflanzen mehr Sonne. → Przy oknie rośliny mają więcej słońca.
- składnia:
- (2.1) w złożeniach Sonne + n + rzeczownik (np. Sonnenbrille)
- kolokacje:
- Sonnenaufgang • Sonnenuntergang • Sonnenschein • Sonntag
- die Sonne scheint / geht auf / geht unter
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sonnen
- przym. sonnig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Spiegel online, 2003
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.