aufgehen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈaʊ̯fˌɡeːən]
-
- znaczenia:
czasownik nieregularny[1], rozdzielnie złożony
- (1.1) otwierać się, otworzyć się, rozpinać się, rozpiąć się, rozwiązywać się, rozwiązać się
- (1.2) wznosić się, unosić się
- (1.3) wschodzić (np. słońce, księżyc)
- (1.4) rozwijać się, rozkwitać (np. roślina)
- (1.5) rozwiązać się (np. krzyżówka)
- odmiana:
- (1.1-5)[2] aufgehen (geht auf), ging auf, aufgegangen (sein)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Aufgehen n, Aufgang m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: gehen • abgehen • angehen • aufgehen • ausgehen • begehen • beigehen • durchgehen • eingehen • entgehen • ergehen • fortgehen • hergehen • hingehen • hintergehen • mitgehen • nachgehen • niedergehen • umgehen • untergehen • übergehen • vergehen • vorbeigehen • vorgehen • weggehen • zergehen • zurückgehen
- zobacz też: gehen • aufgehen • hinaufgehen
- źródła:
- ↑ Hasło „aufgehen” w: Duden Onlinewörterbuch, Bibliographisches Institut., dostęp 30.05.2023
- ↑ Wiktionary.de, aufgehen (Konjugation), dostęp 30.05.2023
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.