scheinen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃaɪ̯nən] (wymowa austriacka) [ʃiːn] [gəˈʃiːnən]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, nieprzechodni

(1.1) świecić, jarzyć się

(1.2) sprawiać wrażenie, zdawać się, wyglądać na

odmiana:

(1.1-2) schein|en (scheint), schien, geschienen (haben)

przykłady:

(1.1) Es schien kein Mond und das Sternenlicht verdunkelte sich von dickem Nebel, der in den Tälern aufstieg^[1]. → Księżyc nie świecił, a światło gwiazd ledwie przezierało przez gęstą mgłę, która podniosła się z dolin.

(1.2) Sie scheint reich zu sein. → Ona sprawia wrażenie bogatej.

(1.2) Ein Streik scheint unvermeidlich. → Strajk zdaje się być nieunikniony.

(1.2) Es scheint, dass er sich verkalkuliert hat. → Wygląda na to, że się przeliczył.

(1.2) Das schien mir der Mühe nicht wert. → Wydało mi się to niewarte zachodu.

(1.2) Endlich schienen sie alle Platz gefunden zu haben. → Wyglądało na to, że wreszcie wszyscy znaleźli miejsca.

składnia:

kolokacje:

(1.1) die Sonne/der Mond scheint, die Sterne scheinen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Schein m

przym. scheinbar

czas. erscheinen

przysł. scheinbar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: