mgła (język polski)

mgła (1.1)
wymowa:
, IPA: [mɡwa], AS: [mgu̯a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zawiesina mikroskopijnych kropelek wody unosząca się nisko nad ziemią w postaci obłoku utrudniającego widoczność; zob. też mgła w Wikipedii
(1.2) coś przejrzystego, lekkiego, zwiewnego
(1.3) to, co powoduje, że obraz czegoś staje się niewyraźny
(1.4) układ koloidowy złożony z bardzo drobnych kropelek cieczy rozproszonych w gazie
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Poranna mgła znacznie utrudnia widoczność na drodze.
(1.3) Widzę stąd doskonale, już nie przez mgłę.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) opar, para; symbol.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mgławica ż, zamglenie n
zdrobn. mgiełka ż
czas. zamglić dk.
przym. mgielny, mgłowy, mgławicowy, zamglony, mglisty
przysł. mgliście
związki frazeologiczne:
pijane dziecko we mgle
etymologia:
prasł. *mьgla[2]; por. białor. імгла, czes. mlha, chorw. magla, słc. hmla, ros. мгла, mac. магла, słń. megla, litew. migla, łot. migla
uwagi:
zob. też mgła w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Bujnowski OP, Walc wieczorny
  2. Joachim Herrmann, Die Slawen in Deutschland, Akademie-Verlag Berlin, 1985
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.