pozorny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔˈzɔrnɨ], AS: [pozorny]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) nieprawdziwy, ale sprawiający wrażenie prawdziwego
- (1.2) st.pol. okazały
- (1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) ostrożny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pozorny pozorna pozorne pozorni pozorne dopełniacz pozornego pozornej pozornego pozornych celownik pozornemu pozornej pozornemu pozornym biernik pozornego pozorny pozorną pozorne pozornych pozorne narzędnik pozornym pozorną pozornym pozornymi miejscownik pozornym pozornej pozornym pozornych wołacz pozorny pozorna pozorne pozorni pozorne - przykłady:
- (1.1) Jako specjalista w zakresie pozornych przeżyć idol zachęca innych do utożsamienia się z życiem pozornym i płytkim[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ciężar pozorny • obraz pozorny
- synonimy:
- (1.1) fałszywy, iluzoryczny, nierealny, nierzeczywisty, rzekomy, sztuczny, trefny, złudny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pozornik mzw, pozór m, pozorność ż, pozoracja ż, pozoranctwo n, pozorant m, pozorantka ż, pozorowanie n, upozorowanie n
- czas. pozorować ndk., upozorować dk.
- przym. pozoracyjny
- przysł. pozornie, pozoracyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostrożny
- angielski: (1.1) factitious, ostensible, apparent
- esperanto: (1.1) ŝajna
- francuski: (1.1) fictif, apparent, illusoire
- łaciński: (1.1) mendax
- niemiecki: (1.1) angeblich
- rosyjski: (1.1) ложный, мнимый
- ukraiński: (1.1) позірний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.