przyciągać (język polski)

wymowa:
IPA: [pʃɨˈʨ̑ɔ̃ŋɡaʨ̑], AS: [pšyćõŋgać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przyciągnąć)

(1.1) ciągnąc, przybliżać coś w kierunku do siebie
(1.2) sprawiać, że ktoś lub coś staje się intrygującym; wartym bliższego kontaktu, poznania itd.
(1.3) fiz. sprawiać, że powstaje siła dążąca do zbliżenia dwóch ciał

czasownik zwrotny (dk. przyciągnąć się)

(2.1) fiz. działać na siebie siłą skierowaną w kierunku drugiego ciała
(2.2) przybliżać się do czegoś za pomocą ciągnięcia
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Nowa koleżanka przyciągała do siebie samych wariatów.
(2.1) Ładunki różnoimienne przyciągają się.
składnia:
kolokacje:
(1.2) przyciągać wzrok / uwagę / ciekawość / zainteresowanie / spojrzenie • przyciągać turystów / młodzież / kibiców / słuchaczy / czytelników / studentów / gości / inwestorów / przedsiębiorców / klientów / widzów / publiczność • przyciągać owady / kurzskutecznie przyciągać
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyciąganie n, przyciąganie się n, przyciągarka ż, ciągnik m
czas. przyciągnąć dk., przyciągnąć się dk., ciągnąć ndk.
przysł. przyciągająco
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) pull; (1.2) attract
  • ukraiński: (1.1) притя́гувати
  • włoski: (1.2) alletrare, attrarre
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.