ciągnięcie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɔ̃ŋʲɟˈɲɛ̇̃ɲʨ̑ɛ], AS: [ćõŋʹǵńė̃ńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • asynch. ę
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ciągnąć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ciągnięcie dopełniacz ciągnięcia celownik ciągnięciu biernik ciągnięcie narzędnik ciągnięciem miejscownik ciągnięciu wołacz ciągnięcie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieciągnięcie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. odciągnąć, obciągnąć, ciągnąć ndk.
- rzecz. obciąganie n, pociągnięcie n, ciąganie n, ciągnik mrz, ciągnąć, ciągarka
- przysł. ciągle
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) سحب
- górnołużycki: (1.1) ćah m
- japoński: (1.1) 引き
- slovio: (1.1) tiaga
- szwedzki: (1.1) dragning w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.