ciąganie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ciągać
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik ciąganie dopełniacz ciągania celownik ciąganiu biernik ciąganie narzędnik ciąganiem miejscownik ciąganiu wołacz ciąganie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieciąganie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obciąganie n, ciągnięcie n, wyciąganie n, wyciągnięcie n, zaciąganie n, zaciągnięcie n, uciągnięcie n, ściąganie n, ściągnięcie n, ciąg m, ciągłość ż, cięgno n, uciąg m, ciągnienie n, naciąg m, ściąga ż, ściągawka ż, wyciąg m, zaciąg m, ciągutka ż
- czas. ciągać ndk., ciągnąć ndk., wyciągać ndk., wyciągnąć dk., zaciągać ndk., zaciągnąć dk., uciągnąć dk., ściągać ndk., ściągnąć dk.
- przym. ciągły, wyciągowy
- przysł. ciągle
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. ciągać + -anie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) цяганне n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.