ściągawka (język polski)
ściągawki (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ɕʨ̑ɔ̃ŋˈɡafka], AS: [śćõŋgafka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• asynch. ą
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) karteczka z informacjami używana nielegalnie przez uczniów podczas klasówek, egzaminów itp.
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ściągawka ściągawki dopełniacz ściągawki ściągawek celownik ściągawce ściągawkom biernik ściągawkę ściągawki narzędnik ściągawką ściągawkami miejscownik ściągawce ściągawkach wołacz ściągawko ściągawki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ściąga
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ciąganie n, ściąga ż, ściąganie n, ściągnięcie n
- czas. ściągać ndk., ściągnąć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crib sheet
- baskijski: (1.1) txuleta
- bułgarski: (1.1) пищов m
- czeski: (1.1) tahák m
- francuski: (1.1) antisèche ż
- hiszpański: (1.1) chuleta ż
- niemiecki: (1.1) Spickzettel m
- nowogrecki: (1.1) σκονάκι n
- rosyjski: (1.1) шпаргалка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.