ładunek (język polski)

ładunek (1.1)

wymowa:

IPA: [waˈdũnɛk], AS: [u̯adũnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) towar umieszczony w czymś, zwykle do transportu; zob. też ładunek transportowany w Wikipedii

(1.2) materiał wybuchowy w pocisku

(1.3) fiz. liczba określająca skalę oddziaływania; zob. też ładunek (fizyka) w Wikipedii

(1.4) hist. wojsk. rodzaj amunicji ładowanej z przodu, pierwowzór współczesnego naboju zespolonego; zob. też ładunek (amunicja) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ładunek	ładunki
dopełniacz	ładunku	ładunków
celownik	ładunkowi	ładunkom
biernik	ładunek	ładunki
narzędnik	ładunkiem	ładunkami
miejscownik	ładunku	ładunkach
wołacz	ładunku	ładunki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) ładunek elektryczny / magnetyczny • ładunek kolorowy

synonimy:

(1.4) patron

antonimy:

(1.1) wyładunek

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) cargo

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ładowarka ż, naładowanie n, ładownia ż, ładownica ż, wyładunek m, ładowanie n, załadowanie n, wyładowywanie n, wyładowanie n, ładowacz m, ładowność ż

czas. załadowywać, ładować ndk., przeładowywać ndk., załadować dk., wyładowywać ndk., wyładować dk.

przym. ładunkowy, ładowniczy

związki frazeologiczne:

ładunek emocji

etymologia:

(1.1-4) niem. Ladung

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) load; (1.3) charge
• arabski: (1.1) شحن, شحنة
• baskijski: (1.1) zama; (1.2) karga; (1.3) karga
• duński: (1.1) last w, ladning w
• esperanto: (1.1) ŝarĝo, kargo; (1.2) ŝargo; (1.3) ŝargo
• francuski: (1.1) charge ż
• hiszpański: (1.1) carga ż; (1.2) carga ż
• irlandzki: (1.1) ualach m
• kataloński: (1.1) càrrega ż; (1.2) càrrega ż
• niemiecki: (1.1) Ladung ż
• nowogrecki: (1.1) φορτίο n; (1.3) φορτίο n
• rosyjski: (1.1) груз m
• ukraiński: (1.1) вантаж m

źródła: