patron (język polski)

patronowie (1.3) Europy

wymowa:

IPA: [ˈpatrɔ̃n], AS: [patrõn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. w starożytnym Rzymie: patrycjusz sprawujący opiekę nad wyzwolonymi niewolnikami; zob. też patron (Rzym) w Wikipedii

(1.2) opiekun, protektor

(1.3) rel. święty opiekun kraju, miasta, profesji, osób; zob. też patron (chrześcijaństwo) w Wikipedii

(1.4) osoba, której imię jest nadawane jakiejś instytucji lub miejscu

(1.5) praw. daw. w dawnym prawie polskim: płatny zastępca procesowy, adwokat; zob. też patron (prawo) w Wikipedii

(1.6) daw. wojsk. szef pułku w Armii Imperium Rosyjskiego

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. wojsk. nabój w historycznej broni odprzodowej

(2.2) techn. szt. szablon wykonany z tektury, metalu, drewna, skóry wykorzystywany do malowania powtarzalnych wzorów na stropie lub ścianach zob. też Patron (malarstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	patron	patronowie / patroni
dopełniacz	patrona	patronów
celownik	patronowi	patronom
biernik	patrona	patronów
narzędnik	patronem	patronami
miejscownik	patronie	patronach
wołacz	patronie	patronowie / patroni

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	patron	patrony
dopełniacz	patronu / patrona	patronów
celownik	patronowi	patronom
biernik	patron	patrony
narzędnik	patronem	patronami
miejscownik	patronie	patronach
wołacz	patronie	patrony

przykłady:

(1.3) Kto będzie patronem Rybnika?

(1.4) Na patrona naszej szkoły wybraliśmy ks. Jana Twardowskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. patronat m, patronowanie n, patronackość ż, patronalność ż

forma żeńska patronka ż

czas. patronować ndk.

przym. patronacki, patronalny, patronat

przysł. patronacko

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. patronus < łac. pater

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.3) patron
• esperanto: (1.2) protektanto; (1.3) patrono
• francuski: (1.3) patron m
• hiszpański: (1.3) patrón m, patrono m
• wilamowski: (1.1) patrón m; (1.3) patrón m
• włoski: (1.1) patrono m; (1.3) patrono m

źródła:

patron (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈpeɪt.ɹən/

amer. IPA: /ˈpeɪt(ʃ).ɹən/, SAMPA: /"peIt(S)r@n/

wymowa amerykańska

podział przy przenoszeniu wyrazu: pa•tron

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) stały klient

(1.2) gość (hotelu, restauracji)

(1.3) patron, mecenas sztuki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) patron of the arts

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. patronage, patroness

czas. patronize

przym. patronizing

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

patron (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) patron

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	patron	patroni / patronové
dopełniacz	patrona	patronů
celownik	patronovi / patronu	patronům
biernik	patrona	patrony
wołacz	patrone	patroni / patronové
miejscownik	patronovi / patronu	patronech
narzędnik	patronem	patrony

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. patronka, patronát

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

patron (język francuski)

wymowa:

IPA: [pa.tʁɔ̃] ​

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) patron

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. patronne ż, patronat m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

patron (język norweski (bokmål))

patron (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nabój

odmiana:

(1.1) en patron, ~en, ~er, ~ene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

patron (język szwedzki)

patron (1.1)

wymowa:

IPA: /pa'tro:n/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wojsk. nabój, ładunek, wkład

(1.2) właściciel ziemski, dziedzic, ziemianin, gospodarz

(1.3) patron, patronka

odmiana:

(1.1) en patron, patronen, patroner, patronerna

(1.2-3) en patron, patron (lub patronen), patroner, patronerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

patronhylsa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. patron

(1.3) łac. patronus

uwagi:

źródła:

patron (język turecki)

wymowa:

IPA: [patɾon]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szef

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.