młodzież (język polski)

młodzież (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmwɔʥ̑ɛʃ], AS: [mu̯oʒ́eš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

​

znaczenia:

rzeczownik zbiorowy, rodzaj żeński

(1.1) młodzi ludzie

odmiana:

(1.1) blm^[1],

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	młodzież	młodzieże
dopełniacz	młodzieży	młodzieży
celownik	młodzieży	młodzieżom
biernik	młodzież	młodzieże
narzędnik	młodzieżą	młodzieżami
miejscownik	młodzieży	młodzieżach
wołacz	młodzieży	młodzieże

przykłady:

(1.1) Warszawska młodzież bawiła się na koncercie znanego zespołu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) młodociani

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. młodzieżowy, młody, młodziutki, młodziuchny, młodziusieńki, młodziuteńki

przysł. młodzieżowo

rzecz. młodzianka ż, młodzianek mos, młody mos, młode n, młodość ż, młodzieżówka ż, młodzieżowość ż, młodzieniec mos, młódź ż

związki frazeologiczne:

skromność odzieży ozdobą młodzieży

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) youth
• baskijski: (1.1) gazteria
• białoruski: (1.1) моладзь ż
• bułgarski: (1.1) младеж ż
• chorwacki: (1.1) mladež ż
• czeski: (1.1) mládež ż
• duński: (1.1) unge w
• esperanto: (1.1) junularo
• fiński: (1.1) nuoriso
• francuski: (1.1) jeunesse ż
• hiszpański: (1.1) juventud ż
• japoński: (1.1) 若者 (わかもの, wakamono), 青年 (せいねん, seinen)
• jidysz: (1.1) יוגנט ż (jugnt), יונגוואַרג n (jungwarg)
• kirgiski: (1.1) жаштар
• niemiecki: (1.1) Jugend ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) молодёжь ż
• słowacki: (1.1) mládež ż
• szwedzki: (1.1) ungdom w
• tuvalu: (1.1) kau talavou
• ukraiński: (1.1) молодь ż
• węgierski: (1.1) fiatal
• wilamowski: (1.1) junga ż

źródła: